Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
hortare = exhorta... hortari Verbo deponente IMPERATIVO
hortare = exhortar Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di hortari hortare = hortari: Verbo deponente IMPERATIVO
- Conjugación completa di hortare Forma deponente
IMPERATIVO significado
IMPERATIVO 
Presente
hortāre
hortamĭni
Futuro
exhorta
exhortad

- Conjugación completa di hortare hortare = hortare: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
hortāreexhortar
Conjugación de: hortor, hortāris, hortatus sum, hortata sum, hortatum sum..., - , hortari
conjugación: 1 - transitivo - deponente
(Ita) = esortare, incoraggiare,   
  
(eng) = exhort,    urge,    admonish ,
  (esp) = exhortar,    animar,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego hortor
tu hortāris
ille hortātur
nos hortāmur
vos hortamĭni
illi hortantur
Yo exhorto
Tu exhortas
El/Ella/Eso exhorta
Nosotros exhortamos
Vosotros exhortáis
Ellos/Ellas/Esos exhortan
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego hortābar
tu hortabāris
ille hortabātur
nos hortabāmur
vos hortabamini
illi hortabantur
Yo exhortaba
Tu exhortabas
El/Ella/Eso exhortaba
Nosotros exhortabamos
Vosotros exhortabais
Ellos/Ellas/Esos exhortaban
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum...
tu hortatus es, hortata es, hortatum es...
ille hortatus est, hortata est, hortatum est...
nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus...
vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis...
illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt...
Yo exhorté
Tu exhortaste
El/Ella/Eso exhortó
Nosotros exhortamos
Vosotros exhortasteis
Ellos/Ellas/Esos exhortaron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum...
tu hortatus es, hortata es, hortatum es...
ille hortatus est, hortata est, hortatum est...
nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus...
vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis...
illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt...
Yo he exhortado
Tu has exhortado
El/Ella/Eso ha exhortado
Nosotros hemos exhortado
Vosotros habéis exhortado
Ellos/Ellas/Esos han exhortado
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram...
tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras...
ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat...
nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus...
vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis...
illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant...
Yo había exhortado
Tu habías exhortado
El/Ella/Eso había exhortado
Nosotros habíamos exhortado
Vosotros habíais exhortado
Ellos/Ellas/Esos habían exhortado
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum...
tu hortatus es, hortata es, hortatum es...
ille hortatus est, hortata est, hortatum est...
nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus...
vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis...
illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt...
Yo hube exhortado
Tu hubiste exhortado
El/Ella/Eso hubo exhortado
Nosotros hubimos exhortado
Vosotros hubisteis exhortado
Ellos/Ellas/Esos hubieron exhortado
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram...
tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras...
ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat...
nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus...
vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis...
illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant...
Yo había exhortado
Tu habías exhortado
El/Ella/Eso había exhortado
Nosotros habíamos exhortado
Vosotros habíais exhortado
Ellos/Ellas/Esos habían exhortado
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego hortābor
tu hortabĕris
ille hortabĭtur
nos hortabĭmur
vos hortabimĭni
illi hortabuntur
Yo exhortaré
Tu exhortaras
El/Ella/Eso exhortará
Nosotros exhortaremos
Vosotros exhortareis
Ellos/Ellas/Esos exhortarán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego hortatus ero, hortata ero, hortatum ero...
tu hortatus eris, hortata eris, hortatum eris...
ille hortatus erit, hortata erit, hortatum erit...
nos hortati erimus, hortatae erimus, hortata erimus...
vos hortati erĭtis, hortatae eritis, hortata eritis...
illi hortati erunt, hortatae erunt, hortata erunt...
Yo habré exhortado
Tu habrás exhortado
El/Ella/Eso habrá exhortado
Nosotros habremos exhortado
Vosotros habréis exhortado
Ellos/Ellas/Esos habrán exhortado
SUBJUNTIVE
Presente
ego horter
tu hortēris
ille hortētur
nos hortēmur
vos hortemĭni
illi hortentur
Yo exhorte
Tu exhortes
El/Ella/Eso exhorte
Nosotros exhortemos
Vosotros exhortéis
Ellos/Ellas/Esos exhorten
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego hortarer
tu hortarēris
ille hortarētur
nos hortarēmur
vos hortaremĭni
illi hortarentur
Yo exhortara
Tu exhortaras
El/Ella/Eso exhortara
Nosotros exhortáramos
Vosotros exhortarais
Ellos/Ellas/Esos exhortaran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego hortatus sim, hortata sim, hortatum sim...
tu hortatus sis, hortata sis, hortatum sis...
ille hortatus sit, hortata sit, hortatum sit...
nos hortati simus, hortatae simus, hortata simus...
vos hortati sitis, hortatae sitis, hortata sitis...
illi hortati sint, hortatae sint, hortata sint...
Yo haya exhortado
Tu hayas exhortado
El/Ella/Eso haya exhortado
Nosotros hayamos exhortado
Vosotros hayáis exhortado
Ellos/Ellas/Esos hayan exhortado
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem...
tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses...
ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset...
nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus...
vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis...
illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent...
Yo hubiera exhortado
Tu hubieras exhortado
El/Ella/Eso hubiera exhortado
Nosotros hubiéramos exhortado
Vosotros hubierais exhortado
Ellos/Ellas/Esos hubieran exhortado
POTENTIAL
Presente
ego hortarer
tu hortarēris
ille hortarētur
nos hortarēmur
vos hortaremĭni
illi hortarentur
Yo exhortaría
Tu exhortarías
El/Ella/Eso exhortaría
Nosotros exhortaríamos
Vosotros exhortaríais
Ellos/Ellas/Esos exhortarían
POTENTIAL
Pasado
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem...
tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses...
ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset...
nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus...
vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis...
illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent...
Yo habría exhortado
Tu habrías exhortado
El/Ella/Eso habría exhortado
Nosotros habríamos exhortado
Vosotros habríais exhortado
Ellos/Ellas/Esos habrían exhortado
IMPERATIVO 
Presente
hortāre
hortamĭni
Futuro
exhorta
exhortad

INFINITIVO  
Presente
hortari
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
hortatum esse, hortatam esse, hortatum esse, hortatos esse, hortatas esse, hortata esse...haber exhortado
INFINITIVO  
Futuro
hortaturum esse, hortaturam esse, hortaturum esse, hortaturos esse, hortaturas esse, hortatura esse...ir a exhortar
GERUNDIO
hortandi, hortando, hortandum, hortando...de exhortar
a exhortar
para exhortar
por exhortar
GERUNDIVO
Masculino el que debe exhortar
Singolare Plurale
Nom.hortandus
Gen.hortandi
Dat.hortando
Acc.hortandum
Voc.hortande
Abl.hortando
hortandi
hortandorum
hortandis
hortandos
hortandi
hortandis
Feminina 
Nom.hortanda
Gen.hortandae
Dat.hortandae
Acc.hortandam
Voc.hortanda
Abl.hortanda
hortandae
hortandarum
hortandis
hortandas
hortandae
hortandis
Neutro 
Nom.hortandum
Gen.hortandi
Dat.hortando
Acc.hortandum
Voc.hortandum
Abl.hortando
hortanda
hortandorum
hortandis
hortanda
hortanda
hortandis
SUPINO
hortatumexhortar
hortatude exhortar
PARTICIPLE significado
Presenteque exhorta
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortantem
Voc.hortans
Abl.hortante
hortantes
hortantium
hortantibus
hortantes
hortantes
hortantibus
Feminina 
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortantem
Voc.hortans
Abl.hortante
hortantes
hortantium
hortantibus
hortantes
hortantes
hortantibus
Neutro 
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortans
Voc.hortans
Abl.hortante
hortantia
hortantium
hortantibus
hortantia
hortantia
hortantibus
PARTICIPLE significado
Pretérito perfectoque ha exhortado
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.hortatus
Gen.hortati
Dat.hortato
Acc.hortatum
Voc.hortate
Abl.hortato
hortati
hortatorum
hortatis
hortatos
hortati
hortatis
Feminina 
Nom.hortata
Gen.hortatae
Dat.hortatae
Acc.hortatam
Voc.hortata
Abl.hortata
hortatae
hortatarum
hortatis
hortatas
hortatae
hortatis
Neutro 
Nom.hortatum
Gen.hortati
Dat.hortato
Acc.hortatum
Voc.hortatum
Abl.hortato
hortata
hortatorum
hortatis
hortata
hortata
hortatis
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de exhortar
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.hortaturus
Gen.hortaturi
Dat.hortaturo
Acc.hortaturum
Voc.hortature
Abl.hortaturo
hortaturi
hortaturorum
hortaturis
hortaturos
hortaturi
hortaturis
Feminina 
Nom.hortatura
Gen.hortaturae
Dat.hortaturae
Acc.hortaturam
Voc.hortatura
Abl.hortatura
hortaturae
hortaturarum
hortaturis
hortaturas
hortaturae
hortaturis
Neutro 
Nom.hortaturum
Gen.hortaturi
Dat.hortaturo
Acc.hortaturum
Voc.hortaturum
Abl.hortaturo
hortatura
hortaturorum
hortaturis
hortatura
hortatura
hortaturis
Conjugación de: horto, hortas, , - , hortāre
conjugación: 1 - transitivo - attiva
(Ita) = esortare,
  
(eng) = exhort,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego horto
tu hortas
ille hortat
nos hortāmus
vos hortātis
illi hortant
Yo exhorto
Tu exhortas
El/Ella/Eso exhorta
Nosotros exhortamos
Vosotros exhortáis
Ellos/Ellas/Esos exhortan
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego hortābam
tu hortābas
ille hortābat
nos hortabāmus
vos hortabatis
illi hortābant
Yo exhortaba
Tu exhortabas
El/Ella/Eso exhortaba
Nosotros exhortabamos
Vosotros exhortabais
Ellos/Ellas/Esos exhortaban
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego hortābo
tu hortābis
ille hortābit
nos hortabĭmus
vos hortabĭtis
illi hortābunt
Yo exhortaré
Tu exhortaras
El/Ella/Eso exhortará
Nosotros exhortaremos
Vosotros exhortareis
Ellos/Ellas/Esos exhortarán
SUBJUNTIVE
Presente
ego hortem
tu hortes
ille hortet
nos hortemus
vos hortetis
illi hortent
Yo exhorte
Tu exhortes
El/Ella/Eso exhorte
Nosotros exhortemos
Vosotros exhortéis
Ellos/Ellas/Esos exhorten
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego hortarem
tu hortares
ille hortaret
nos hortaremus
vos hortaretis
illi hortarent
Yo exhortara
Tu exhortaras
El/Ella/Eso exhortara
Nosotros exhortáramos
Vosotros exhortarais
Ellos/Ellas/Esos exhortaran
POTENTIAL
Presente
ego hortarem
tu hortares
ille hortaret
nos hortaremus
vos hortaretis
illi hortarent
Yo exhortaría
Tu exhortarías
El/Ella/Eso exhortaría
Nosotros exhortaríamos
Vosotros exhortaríais
Ellos/Ellas/Esos exhortarían
IMPERATIVO 
Presente
horta
hortate
Futuro
hortato
hortato
hortatote
hortanto
exhorta
exhortad

ve a exhortar
vaya a exhortar
id a exhortar
vayan a exhortar
INFINITIVO  
Presente
hortāreexhortar
INFINITIVO  
INFINITIVO  
GERUNDIO
hortandi, hortando, hortandum, hortando...de
a
para
por
PARTICIPLE significado
Presenteque exhorta
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortantem
Voc.hortans
Abl.hortante, hortanti...
hortantes
hortantium
hortantibus
hortantes
hortantes
hortantibus
Feminina 
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortantem
Voc.hortans
Abl.hortante, hortanti...
hortantes
hortantium
hortantibus
hortantes
hortantes
hortantibus
Neutro 
Nom.hortans
Gen.hortantis
Dat.hortanti
Acc.hortans
Voc.hortans
Abl.hortante, hortanti...
hortantia
hortantium
hortantibus
hortantia
hortantia
hortantibus

- Conjugación completa di hortari Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021