Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||||
| |||||||||
| |||||||||
|
- Conjugación completa di hortare hortare = hortare: Verbo attivo INFINITIVO Presente |
significado | |
Presente | |
hortāre | exhortar |
Conjugación de: hortor, hortāris, hortatus sum, hortata sum, hortatum sum..., - , hortari conjugación: 1 - transitivo - deponente (Ita) = esortare, incoraggiare, (eng) = exhort, urge, admonish , (esp) = exhortar, animar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego hortor tu hortāris ille hortātur nos hortāmur vos hortamĭni illi hortantur | Yo exhorto Tu exhortas El/Ella/Eso exhorta Nosotros exhortamos Vosotros exhortáis Ellos/Ellas/Esos exhortan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego hortābar tu hortabāris ille hortabātur nos hortabāmur vos hortabamini illi hortabantur | Yo exhortaba Tu exhortabas El/Ella/Eso exhortaba Nosotros exhortabamos Vosotros exhortabais Ellos/Ellas/Esos exhortaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Yo exhorté Tu exhortaste El/Ella/Eso exhortó Nosotros exhortamos Vosotros exhortasteis Ellos/Ellas/Esos exhortaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Yo he exhortado Tu has exhortado El/Ella/Eso ha exhortado Nosotros hemos exhortado Vosotros habéis exhortado Ellos/Ellas/Esos han exhortado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | Yo había exhortado Tu habías exhortado El/Ella/Eso había exhortado Nosotros habíamos exhortado Vosotros habíais exhortado Ellos/Ellas/Esos habían exhortado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego hortatus sum, hortata sum, hortatum sum... tu hortatus es, hortata es, hortatum es... ille hortatus est, hortata est, hortatum est... nos hortati sumus, hortatae sumus, hortata sumus... vos hortati estis, hortatae estis, hortata estis... illi hortati sunt, hortatae sunt, hortata sunt... | Yo hube exhortado Tu hubiste exhortado El/Ella/Eso hubo exhortado Nosotros hubimos exhortado Vosotros hubisteis exhortado Ellos/Ellas/Esos hubieron exhortado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego hortatus eram, hortata eram, hortatum eram... tu hortatus eras, hortata eras, hortatum eras... ille hortatus erat, hortata erat, hortatum erat... nos hortati erāmus, hortatae eramus, hortata eramus... vos hortati erātis, hortatae eratis, hortata eratis... illi hortati erant, hortatae erant, hortata erant... | Yo había exhortado Tu habías exhortado El/Ella/Eso había exhortado Nosotros habíamos exhortado Vosotros habíais exhortado Ellos/Ellas/Esos habían exhortado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego hortābor tu hortabĕris ille hortabĭtur nos hortabĭmur vos hortabimĭni illi hortabuntur | Yo exhortaré Tu exhortaras El/Ella/Eso exhortará Nosotros exhortaremos Vosotros exhortareis Ellos/Ellas/Esos exhortarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego hortatus ero, hortata ero, hortatum ero... tu hortatus eris, hortata eris, hortatum eris... ille hortatus erit, hortata erit, hortatum erit... nos hortati erimus, hortatae erimus, hortata erimus... vos hortati erĭtis, hortatae eritis, hortata eritis... illi hortati erunt, hortatae erunt, hortata erunt... | Yo habré exhortado Tu habrás exhortado El/Ella/Eso habrá exhortado Nosotros habremos exhortado Vosotros habréis exhortado Ellos/Ellas/Esos habrán exhortado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego horter tu hortēris ille hortētur nos hortēmur vos hortemĭni illi hortentur | Yo exhorte Tu exhortes El/Ella/Eso exhorte Nosotros exhortemos Vosotros exhortéis Ellos/Ellas/Esos exhorten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | Yo exhortara Tu exhortaras El/Ella/Eso exhortara Nosotros exhortáramos Vosotros exhortarais Ellos/Ellas/Esos exhortaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego hortatus sim, hortata sim, hortatum sim... tu hortatus sis, hortata sis, hortatum sis... ille hortatus sit, hortata sit, hortatum sit... nos hortati simus, hortatae simus, hortata simus... vos hortati sitis, hortatae sitis, hortata sitis... illi hortati sint, hortatae sint, hortata sint... | Yo haya exhortado Tu hayas exhortado El/Ella/Eso haya exhortado Nosotros hayamos exhortado Vosotros hayáis exhortado Ellos/Ellas/Esos hayan exhortado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | Yo hubiera exhortado Tu hubieras exhortado El/Ella/Eso hubiera exhortado Nosotros hubiéramos exhortado Vosotros hubierais exhortado Ellos/Ellas/Esos hubieran exhortado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego hortarer tu hortarēris ille hortarētur nos hortarēmur vos hortaremĭni illi hortarentur | Yo exhortaría Tu exhortarías El/Ella/Eso exhortaría Nosotros exhortaríamos Vosotros exhortaríais Ellos/Ellas/Esos exhortarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego hortatus essem, hortata essem, hortatum essem... tu hortatus esses, hortata esses, hortatum esses... ille hortatus esset, hortata esset, hortatum esset... nos hortatessēmus, hortatae essemus, hortata essemus... vos hortatessētis, hortatae essetis, hortata essetis... illi hortati essent, hortatae essent, hortata essent... | Yo habría exhortado Tu habrías exhortado El/Ella/Eso habría exhortado Nosotros habríamos exhortado Vosotros habríais exhortado Ellos/Ellas/Esos habrían exhortado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
hortāre hortamĭni Futuro | exhorta exhortad |
INFINITIVO | |
Presente | |
hortari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
hortatum esse, hortatam esse, hortatum esse, hortatos esse, hortatas esse, hortata esse... | haber exhortado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
hortaturum esse, hortaturam esse, hortaturum esse, hortaturos esse, hortaturas esse, hortatura esse... | ir a exhortar |
GERUNDIO | |
hortandi, hortando, hortandum, hortando... | de exhortar a exhortar para exhortar por exhortar |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe exhortar |
Singolare | Plurale |
Nom.hortandus Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortande Abl.hortando | hortandi hortandorum hortandis hortandos hortandi hortandis |
Feminina | |
Nom.hortanda Gen.hortandae Dat.hortandae Acc.hortandam Voc.hortanda Abl.hortanda | hortandae hortandarum hortandis hortandas hortandae hortandis |
Neutro | |
Nom.hortandum Gen.hortandi Dat.hortando Acc.hortandum Voc.hortandum Abl.hortando | hortanda hortandorum hortandis hortanda hortanda hortandis |
SUPINO | |
hortatum | exhortar |
hortatu | de exhortar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que exhorta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Feminina | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Neutro | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortans Voc.hortans Abl.hortante | hortantia hortantium hortantibus hortantia hortantia hortantibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha exhortado |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortatus Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortate Abl.hortato | hortati hortatorum hortatis hortatos hortati hortatis |
Feminina | |
Nom.hortata Gen.hortatae Dat.hortatae Acc.hortatam Voc.hortata Abl.hortata | hortatae hortatarum hortatis hortatas hortatae hortatis |
Neutro | |
Nom.hortatum Gen.hortati Dat.hortato Acc.hortatum Voc.hortatum Abl.hortato | hortata hortatorum hortatis hortata hortata hortatis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de exhortar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortaturus Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortature Abl.hortaturo | hortaturi hortaturorum hortaturis hortaturos hortaturi hortaturis |
Feminina | |
Nom.hortatura Gen.hortaturae Dat.hortaturae Acc.hortaturam Voc.hortatura Abl.hortatura | hortaturae hortaturarum hortaturis hortaturas hortaturae hortaturis |
Neutro | |
Nom.hortaturum Gen.hortaturi Dat.hortaturo Acc.hortaturum Voc.hortaturum Abl.hortaturo | hortatura hortaturorum hortaturis hortatura hortatura hortaturis |
Conjugación de: horto, hortas, , - , hortāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = esortare, (eng) = exhort, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego horto tu hortas ille hortat nos hortāmus vos hortātis illi hortant | Yo exhorto Tu exhortas El/Ella/Eso exhorta Nosotros exhortamos Vosotros exhortáis Ellos/Ellas/Esos exhortan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego hortābam tu hortābas ille hortābat nos hortabāmus vos hortabatis illi hortābant | Yo exhortaba Tu exhortabas El/Ella/Eso exhortaba Nosotros exhortabamos Vosotros exhortabais Ellos/Ellas/Esos exhortaban |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego hortābo tu hortābis ille hortābit nos hortabĭmus vos hortabĭtis illi hortābunt | Yo exhortaré Tu exhortaras El/Ella/Eso exhortará Nosotros exhortaremos Vosotros exhortareis Ellos/Ellas/Esos exhortarán |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego hortem tu hortes ille hortet nos hortemus vos hortetis illi hortent | Yo exhorte Tu exhortes El/Ella/Eso exhorte Nosotros exhortemos Vosotros exhortéis Ellos/Ellas/Esos exhorten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego hortarem tu hortares ille hortaret nos hortaremus vos hortaretis illi hortarent | Yo exhortara Tu exhortaras El/Ella/Eso exhortara Nosotros exhortáramos Vosotros exhortarais Ellos/Ellas/Esos exhortaran |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego hortarem tu hortares ille hortaret nos hortaremus vos hortaretis illi hortarent | Yo exhortaría Tu exhortarías El/Ella/Eso exhortaría Nosotros exhortaríamos Vosotros exhortaríais Ellos/Ellas/Esos exhortarían |
IMPERATIVO | |
Presente | |
horta hortate Futuro hortato hortato hortatote hortanto | exhorta exhortad ve a exhortar vaya a exhortar id a exhortar vayan a exhortar |
INFINITIVO | |
Presente | |
hortāre | exhortar |
INFINITIVO | |
INFINITIVO | |
GERUNDIO | |
hortandi, hortando, hortandum, hortando... | de a para por |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que exhorta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante, hortanti... | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Feminina | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortantem Voc.hortans Abl.hortante, hortanti... | hortantes hortantium hortantibus hortantes hortantes hortantibus |
Neutro | |
Nom.hortans Gen.hortantis Dat.hortanti Acc.hortans Voc.hortans Abl.hortante, hortanti... | hortantia hortantium hortantibus hortantia hortantia hortantibus |
- Conjugación completa di hortari Forma pasiva |